Poniżej skrócona relacja kolegi z doświadczeń w zakresie optymalizacji topologicznej, o której już wcześniej było :)
Drukowanie 3D staje się coraz popularniejsze i tańsze. Mając możliwość włączenia się w projekt tworzenia UAV na wydziale, zrodziła się myśl zastosowania w jego budowie technologii drukowania 3D i wybór padł na sterolotkę.
Drukowanie 3D staje się coraz popularniejsze i tańsze. Mając możliwość włączenia się w projekt tworzenia UAV na wydziale, zrodziła się myśl zastosowania w jego budowie technologii drukowania 3D i wybór padł na sterolotkę.
Wykonano rozbudowany cykl
projektowy, który składał się z kilku etapów. Pierwszym było odbudowanie modelu
3D skrzydła z wychylonymi powierzchniami kontrolnymi.
Następnie wykorzystano powyższy
model, aby utworzyć siatkę do obliczeń przepływowych.
Siatkę wczytano do programu
FLUENT, aby otrzymać rozkład ciśnień na powierzchniach sterolotki. Celem było wykorzystanie
obciążenia do obliczeń strukturalnych.
Powyższy wynik został
zaimportowany do analizy strukturalnej i optymalizacji topologicznej. Wynikiem
ostatecznym i najlepszym z uzyskanych jest ten zamieszczony poniższej. Jest to
oczywiście przekrój, aby pokazać strukturę.
Wynikiem była sterolotka z pokryciem 0,7 [mm] o wadze ok. 29[g], jednak, aby zredukować wagę postanowiono pozostawić jak najwięcej struktury, usuwając pokrycie. Ostatecznie po 6 godzinach drukowania otrzymano gotową część:
Jak można zauważyć mamy już
gotowe miejsce pod zawias oraz uchwyt mocowania do serwa. Ostatnią czynnością
był pomiar masy sterolotki wykonanej z materiału PLA:
Oczywistą rzeczą jest to, że
wymaga ona pokrycia folią termokurczliwą oraz walidacji w tunelu
aerodynamicznym. Efekt jest jednak zaskakujący i zachęca do rozszerzenia badań
w tym kierunku. Mamy możliwość pominięcia pracy manualnej podczas klejenia,
pracy z żywicą i formowania elementów.
@Dawid O.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz